Fred leerde al op jonge leeftijd van druiven en wijn maken te houden door mee te helpen op het domein van zijn opa. Zijn opa was een pionier op het gebied van natuurlijke biodynamische wijnbereiding. Dit liet een blijvende indruk achter op Freds wijnbouw filosofie.
Na een carrière in de journalistiek en vervolgens in wijnimport, is Fred teruggekeerd naar zijn ware passie - wijnmaken. Fred vertelde ons dat hij enkele jaren geleden klein begon, met een hectare, vooral om voor zichzelf wijn te maken. Zijn vrienden vroegen steeds vaker of ze een doosje mochten kopen en zo zat hijzelf steeds sneller zonder wijn. Dus kocht hij steeds stukjes wijngaard erbij en inmiddels hebben ze ongeveer 5 hectare wijngaard.
Fred runt Villa Sepia samen met Catherine, hij ontmoette haar tijdens een wijnproeverij in een Ierse bar in de zomer van 2017. Ze viel eerst voor de wijn (de Lunatick) - daarna voor Fred! - ze trouwden in april 2019 in een van hun wijngaarden.
Ze werken uiteraard zonder pesticiden en met respect voor de natuur. Alle wijngaarden, gelegen op de heuvels rondom Montblanc, zijn beschermd door pijnbomen, eiken en andere struiken en bomen. Hiermee is ook de biodiversiteit in de wijngaarden al meteen een stuk geholpen.
Het terroir is verschillend per wijngaard, maar gedeeltes zijn met basalt (vroeger was hier een vulkaan), klei, zand en kalk.
Kiki en Fred in de wijngaarden
Hij houdt de opbrengsten heel laag, gemiddeld 15 hl per hectare. Om een idee te geven hoe laag dit is: in deze regio is is 60 tot 80 hl per hectare heel normaal en bij boeren die hun druiven naar de cave coopérative brengen kan dit zelfs boven de 100 hl per hectare zijn.
De lage opbrengsten en weinig hectares in combinatie met veel vraag naar natuurwijn maakt dat Fred en Catherine een hele andere prijs voor hun wijn kunnen vragen dan veel andere wijnboeren. Dat moet ook wel, want als je alles handmatig doet, zijn de kosten ook vele malen hoger en is er een maximum aan wat je kan produceren. Toch vinden andere boeren dit lastig te accepteren, dat blijkt uit het vandalisme waar ze last van hebben. Bij wijngaarden met jonge aanplant zijn de plantjes doorgesneden. Pure jaloezie. Heel verdrietig. Gelukkig zit het niet in hun aard hier te zwaar aan te wegen en focussen ze zich op hun successen.
En successen zijn er zeker, zo staat hun wijn bij diverse sterrenrestaurants op de kaart en zijn ze nu al op het punt gekomen dat ze hun verkoop aan importeurs moeten limiteren. Dus het is niet langer wat je wilt, maar maar net wat je kan krijgen.
We zijn blij dat wij een kans krijgen de wijnen (als enige) naar Nederland te mogen importeren, al zullen de oplages dus beperkt zijn dus wees er snel bij!
Iedere fles van Villa Sepia is genummerd, als je op het etiket kijkt zie je precies welk nummer jij drinkt en hoeveel flessen er in totaal van zijn!